Sportkoppen: Daphne Jacobs

kampioen western-riding

Daphne Jacobs is een jonge meid die vanaf haar achtste levensjaar bijna al haar vrije tijd heeft besteed aan paarden. Een kennis bracht haar in aanraking met het paardrijden. Van de omgang met de paarden kan Daphne het meest genieten. Vandaar dat zij ook een opleiding Paardenhouderij heeft gevolgd en deze onlangs met succes heeft afgerond.

Zelf heeft zij een fries paard, twee shetland pony’s en een quarterhorse. Vooral met de quarterhorse doet Daphne mee aan Western-rijden. Dit zijn ‘zachtere’ opdrachten voor een paard dan de normale (engelse) dressuur. Het is meer een beetje cowboy spelen. Daphne doet voornamelijk mee aan onderlinge en regionale wedstrijden.

Paardrijden voor gevorderden
Western rijden is het meest geschikt voor Amerikaanse paarden, een paint, een appaloosa, een quarterhorse of een arabier. Deze paarden hebben een koel, rustig karakter. Vooral voor het vee drijven heb je een paard met 'cow-hands' nodig, het moet willen achtervolgen. Bij western rijden wordt normaal gesproken in vier categorieën gestreden. De 4 categorieën zijn: Pleasure, Horsemanship, Trail en Reining. Het is het mooist als je allround kampioen kunt worden in de 4 categorieën.

Western Pleasure
Dit is een van de meest populaire onderdelen voor de deelnemers, hoewel het voor het publiek wat minder spectaculair is. Paard en ruiter laten zien wat hun kwaliteiten zijn: rustig gedrag en toch directe reacties op hulpen van de ruiter. Door de jury worden de overgangen stap, draf en galop beoordeeld en de houding van ruiter en paard.

Western Horsemanship
Alle ruiters staan in de arena waar gestreden wordt om twee onderdelen. Het eerste gedeelte is individueel, waarbij een gevraagde proef gereden moet worden. In deze proef wordt gevraagd om de galop, stops, achterwaarts rijden, een draai om de achterhand en cirkels. In het tweede gedeelte worden alle ruiters gevraagd om zich in stap op de hoefslag te begeven en zal de jury nog een stukje pleasure vragen. Het doel van de horsemanship is te kijken wat de ruiter kan en niet wat de kwaliteiten van het paard zijn.

Trail
Trail betekent spoor, een spoor in de vrije natuur. Hierbij wordt van het paard verwacht dat het in staat is om verschillende hindernissen te nemen, zoals een omgevallen boom, een riviertje, een hekje enz. Ook moet het paard volledig vertrouwen hebben in de ruiter en niet schrikken van een vreemd geluid of object. De trailklasse bestaat dan ook uit hindernissen, waarbij verplicht zijn: een hek, wat geopend en gesloten moet worden nadat de combinatie er door is gereden, balken waar het paard over moet stappen zonder deze aan te raken, een houten brug waar het paard over heen moet lopen zonder verzet en het achterwaarts gaan volgens een bepaald patroon.

Reining
Reining is een onderdeel dat je het best kunt vergelijken met Engelse dressuur. Belangrijk is dat het paard steeds ontspannen is en geen verzet toont. Dit terwijl je met lange teugels rijdt, waarbij er toch voortdurend een goede controle over het paard is. De jury kan hier kiezen om enkele van de volgende onderdelen te rijden. Een grote cirkel snel-rijden en een kleine langzaam en andersom, dit wordt speedcontrol genoemd. Of je moet galopwissels maken, diverse stops of een rollback. Bij het laatste wordt gestopt gelijk omgedraaid om vervolgens weer weg te galopperen. Een ander onderdeel is ‘de spinner’, hierbij moet een achterbeen op dezelfde plaats blijven terwijl het paard draait, waarbij de voorbenen ruim overstappen.

Trainen is niet alleen genoeg
Bijna elke dag is Daphne tussen de paarden te vinden. De ene keer thuis de ander keer in de Western Stable Westerkwartier in Marum. Een paard heeft dan ook eigenlijk elke dag beweging nodig zegt Daphne. Van ’s ochtend tot ’s avonds laat is ze in de stallen bezig, want de paarden hebben een goed verzorging nodig. Als een paard zo’n twee jaar oud is, wordt rustig begonnen met de trainingen voor het western rijden. Wanneer het paard drie jaar oud is kan het dan meestal al aan de eerste wedstrijden meedoen. Dat mag ook wel, want als het paard ouder is dan 6 jaar komt er voor de ruiter een handicap bij. De ruiter mag op een ouder paard slechts met één hand de teugels vasthouden en moet dus meer met de zit sturen. Om te winnen bij de wedstrijden is niet alleen een goed beleerd paard noodzakelijk, ook de ruiter moet goed zijn best doen. De exacte uitvoering van de categorieën wordt namelijk slechts één uur voor de wedstrijden aan de ruiters verteld.

(Bibu-06-04)