Vertel't maar: Sanneke Agema

houdt van dieren

Sanneke Agema houdt van dieren. Geen twijfel over mogelijk. Ze heeft een pony die in Lutjegast staat, ongeveer vier vissen en sinds een paar dagen Kermit, een kikker, die in de ‘badkuipvijver’ achter het huis wonen. Vier konijnen, vier katten, drie honden, vijf gerbils, vier cavia’s, drie hamsters en Sanneke en haar moeder wonen in hun huis.

Sanneke is 20 jaar jong en woont in de Dr. Postmastraat. Ze heeft eerst een vierjarige opleiding Paardenhouderij gedaan, maar kon die niet afmaken door chronische gewrichtsklachten. Sanneke: “Zelfs het borstelen van paarden deed mij teveel pijn. Mijn droom om te werken in de die branche heb ik los moeten laten. Het was moeilijk te moeten afhaken.”

Dierverzorgster
Ze is overgestapt naar de opleiding Dierverzorging. “Ik ga naar het AOC Terra in Groningen. Echt een praktijkgerichte opleiding. Ik wilde vroeger dierenarts worden, maar ik ben geen persoon om te studeren. Nu doe ik de richting ‘dierenarts-assistente’, maar door mijn stage bij ‘Welkoop’ in Kollum, wil ik misschien ook wel de richting ‘dierenspeciaalzaak’ volgen, dat bevalt me namelijk erg goed. Ik kan de klanten van alles vertellen over wat dieren nodig hebben. Ik ben nu bezig met fokken met m’n hamsters zodat we die daar kunnen verkopen. Dat vind ik echt leuk!”, aldus Sanneke.

Veel dagelijkse tijd en moeite
Bijna dagelijks gaat Sanneke naar haar Shetland-pony Bas. Die staat in Lutjegast. Dat is toch best een eind weg? Sanneke: “Ik ga op de scooter en als het slecht weer is, dan ga ik met de buurtbus. Toen ik de opleiding paardenhouderij volgde, had ik een paard. Dat paard was vrij wild en moest vaak bereden worden, maar ik had daar te weinig tijd voor. Ik heb toen mijn pony gekocht, z’n leeftijd was niet bekend. Ze konden me alleen vertellen, dat hij verwaarloosd was. Hij was erg bang, en het duurde wel een jaar voordat hij me vertrouwde. Ik heb wel eens huilend in de wei gezeten, omdat ik wilde dat hij wist dat ik te vertrouwen was. Nu komt ie naar me toe als ie me ziet en begint dan te hinniken, maar hij is nog steeds wantrouwend naar anderen toe.” Maar niet alleen haar pony heeft aandacht nodig, ook de andere huisdieren eisen de nodige zorg. “Elke ochtend ga ik bij alle dieren langs en kijk of ze genoeg voer hebben en of het goed met ze gaat. En in deze tijd van het jaar zet ik de konijnen elke ochtend weer buiten. Van bijna alle dieren verschoon ik de huisvesting eens per week, maar de gerbils verschoon ik maar eens per maand. In de bak zit namelijk een mengsel van potgrond en zaagsel. Een natuurlijk product, waar zelfs het voer van de gerbils in kan ontkiemen. De ponystal verschoon ik elke dag. Maar hij heeft ook beweging nodig en daarom ga ik vaak een eindje met hem lopen. Pony’s zijn ook paarden en geen veredelde grasmaaiers. En het gaat niet altijd goed met de dieren. Afgelopen jaar had ik een ‘abonnement’ bij de dierenarts. Ik ging er zo vaak heen met de dieren: een konijn had abcessen en de cavia had schurft, de pony had luizen en de hond had ook een abces. Ik denk niet van: ‘ach het is een konijn, ik ga niet’. Als je zelf iets hebt, dan ga je toch ook naar de dokter".

Dierenliefde belangrijker dan geld
Het kost best wat, maar op dat moment denk ik daar niet aan. Ik koop een dier, omdat ik er van houd, en niet om het geld. Een paar jaar geleden heb ik voor het eerst een van de dieren laten inslapen: een kat waar ik mee ben opgegroeid. Daar was ik wel van onder de indruk. Vorig jaar heb ik een gerbril laten inslapen, die was gebeten door een konijn. En een steenmarter had mijn konijnen aangevallen. Hoe klein ze ook zijn, ik blijf het heel erg vinden. Ik sta er altijd bij te huilen. Elk dier heeft een eigen karakter, ze zijn allemaal verschillend.”

Sanneke's moeder
En wat vindt de moeder van Sanneke van al die dieren in huis? Moeder Gerda: “Sanneke heeft al vanaf jongs af aan geen enkele angst voor dieren. Nadat ze op jonge leeftijd gebeten was door een hond op oudejaarsdag, liep ze de volgende dag op straat met haar nog geschonden gezichtje. Ze kwam een enorme hond tegen en vroeg me meteen: ‘mag ik aaien?!’. Ze is nooit ergens bang voor geweest. Sanneke mag blij zijn dat ze zo’n moeder heeft. Ze was eens geslaagd voor haar EHBO voor paarden. Toen kwam ze thuis met een konijntje, die had ze voor zichzelf gekocht, maar volgens mij had ze die ook gekocht als ze gezakt was: voor de troost. “Of gewoon omdat het woensdag was,” vult Sanneke aan. “Mijn moeder houdt zich ook wel met de dieren bezig. Als ik ‘s ochtends niet zoveel tijd heb, dan voert zij ze wel eens. En vorig jaar was ik in Denemarken op stage, toen moest ze natuurlijk wel.” Gerda: “Als ik iets tegen beesten had, gebeurde dit natuurlijk niet. Als ik zelf niks met dieren had, als ik anti-beest was, hadden we nooit al deze dieren. Misschien alleen een hamster of een konijn, maar we hebben eigenlijk altijd wel dieren gehad zoals vissen en een kat.”

Levenslange passie
Sanneke heeft haar hele leven lang al heel veel dieren gehad en ze interesseert zich dan ook voor alle dieren. Sanneke: “Het allerliefste had ik een kleine boerderij, met bijvoorbeeld een ezel. Slangen vind ik bijvoorbeeld ook interessant, maar daar heb ik nu eigenlijk al te veel dieren voor. En voor later zou ik als werk wel graag bij de mensen thuis de honden trimmen. Een trimservice aan-huis, of werken in een dierenspeciaalzaak. Een dierenopvang lijkt me ook wel wat, maar dat is vaak vrijwillig en daar kun je dus niet van leven.” En andere hobby’s? “Ik heb ook een eigen website met heel veel foto’s erop. En op dat dierenforum vind je veel doorgeslagen dierenliefhebbers zoals ik. Dat forum is eigenlijk ook een hobby van me, maar ja, dat heeft ook weer met dieren te maken.” De website van Sanneke is te vinden op: sanex.dierenforum.nl

(Bibu-03-05)