Vertel't maar: Mary van Asperen

kunstacademie-student en schilder

Ze was op 8 oktober jl. een van de deelnemers aan het jaarlijkse Rondje Kunst Achtkarspelen. Het is een initiatief van de gemeente om inwoners te laten kennismaken met kunst. Voorafgaand aan het Rondje Kunst is er enkele weken een expositie van alle deelnemers in de hal van het gemeentehuis in Buitenpost geweest. Tijd om haar eens nader via de Binnenste Buiten aan u voor te stellen.

"Mijn ouders met familiebanden in Schotland en Amerika zijn in 1938 uit Holland vertrokken naar het toenmalige Nederlands–Indië en in 1941 ben ik in Soerabaja geboren. Mijn vader was werkzaam bij De Rotterdamse Lloyd een groot internationaal scheepvaartbedrijf. Het was oorlog en vanaf 14 maanden oud tot 4,5 jaar heb ik doorgebracht in Jappenkampen. Mijn kleuterjaren die voor een kind mooi kunnen zijn heb ik dan ook gemist. Achteraf zou blijken dat dit op mijn verdere leven en kunstenaarschap grote invloed heeft gehad".

Jeugd en studie
"Het lager onderwijs heb ik gedeeltelijk in Indië en Nederland gevolgd. In 1950 zette ik met mijn ouders voet op vaderlandse bodem. Na de lagere school ben ik 1 jaar naar het Baarns Lyceum geweest waar ik af en toe ook wel eens de prinsessen tegen kwam. In Leiden heb ik mijn diploma Middelbare Meisjes School behaald. Naar de kunstacademie gaan was mijn droom. Maar ik kon niet goed tekenen en dacht dat ik toch niet aangenomen zou worden, dus naar de kweekschool en het onderwijs in. Eerst juf op een basisschool, waar ik als 19-jarige voor een klas met 56 kinderen stond. Met zoveel jeugd in een klas zou nu ondenkbaar zijn en niet meer in deze tijd passen. Later ging ik Engels studeren en werd lerares Engels in het middelbaar beroepsonderwijs. Helaas kwamen de beelden van het Jappenkamp na 50 jaar weer naar boven.Toen ik 55 jaar oud was werd ik afgekeurd wegens een posttraumatisch kampsyndroom. In die periode leerde een buurvrouw mij de beginselen van het aquarelleren. De droom van de kunstacademie kwam dichterbij".

Kunstacademie

"Toen ik 59 jaar oud was trok ik de stoute schoenen aan en ging naar de Koninklijke Academie voor Kunsten in Den Haag om mijn werk te laten beoordelen voor toelating op de academie. Tot mijn grote vreugde en verrassing werd ik aangenomen. Intussen verhuisden mijn man en ik naar Reahel. Dus moest ik proberen om op de Kunstacademie Minerva in Groningen aangenomen te worden. De toelatingsnormen waren strenger dan in Den Haag en ik moest opdrachten maken. Maar... het lukte. Ik koos voor de avondopleiding die 1 jaar langer duurt dan de dagopleiding. Ik kreeg vakken als grafiek, (etsen, steendrukken, zeefdrukken), fotografie, drukken, metaalbewerken en natuurlijk schilderen, tekenen en kunstgeschiedenis".

Fascinatie voor kleuren
"Ik heb grote steun aan mijn man. Met een plaatselijke aannemer heeft hij er mede voor gezorgd dat ik over een ruim atelier kan beschikken. Brengt - en haalt mij van de trein als ik naar de academie moet. Zorgt er voor dat de grotere werkstukken onbeschadigd ter beoordeling in Groningen arriveren. Hij is echt mijn steun en toeverlaat. Inmiddels zit ik in het laatste jaar en hoop in juni 2006 af te studeren .Ik zal dan 65 jaar zijn. Mijn werk is abstract. Ik werk met geometrische vlakken en kleuren.Vooral de werking van kleuren ten opzichte van elkaar fascineert me. Kleuren trekken elkaar aan, stoten elkaar af, beïnvloeden elkaars kleur, zorgen voor dieptewerking... Kortom, spelen met kleur is mijn ‘ding’. Zo zie je: dromen zijn niet altijd bedrog, zij kunnen na jaren nog bewaarheid worden. Verder lees ik en reizen wij graag. Ik ben één keer in mijn leven weer terug geweest naar mijn geboorteland oftewel Indonesië, zo als het nu heet. Dat was in 1989 ter gelegenheid van ons 25-jarig huwelijksfeest".

Ook andere hobby's
"Tot enkele jaren terug trokken wij er geregeld met de camper er op uit Europa door. Een zus van mijn moeder die in Amerika woont en op zeer hoge leeftijd de schilderkunst ook nog beoefent bezoeken wij ook regelmatig. Deze zomer zijn wij nog in Zweden geweest. Mijn schetsboek en tekendoos laat ik tijdens de vakantie bijna nooit thuis. Ik tracht dan nieuwe inspiraties op te doen die ik hopelijk tot uiting kan brengen in mijn schilderijen. Voor ontspanning ben ik wekelijks graag ook enkele uren op de tennisbaan te vinden. Ik heb dan ook extra genoten van het prachtige weer van de afgelopen weken".

(Bibu-10-05)