Rense van der Heide en Marjo Oevering
Zoals zijn
vissen zich in z’n vijver en de kanaries in de volière zich op hun
gemak voelen, zo voelt de 63-jarige Rense van der Heide zich als
een vis in het water als vrijwilliger in Tjaskerhiem, u weet wel,
het gezinsvervangend tehuis aan het Molenerf 114, voor mensen met
een beperking.
Geboren in de stad Groningen, gestudeerd als reclameschilder, gewerkt als autospuiter en bakkersknecht, belandde hij als reprofotograaf en later als vlakdrukmonteur (opmaker) bij het Friesch Dagblad, dit zou tot aan z’n pensionering zo blijven, ware het niet dat een reorganisatie roet in het eten strooide. Daar sta je dan als gezonde man van 57 jaar, met heel veel werk- en levenservaring, maar geen baan en inkomsten meer. Gelukkig hebben we in dit land sociale vangnetten en zo kom je in de WW met sollicitatieplicht, maar hoeveel brieven je ook verstuurt en hoeveel contacten je ook hebt, nieuw werk vind je (bijna) niet weer. Gelukkig was Rense niet een man om bij de pakken neer te zitten en doordat zijn dochter bij de zorginstelling Talant werkt, kwam hij in contact met mensen met een beperking en toen ging er een wereld voor hem open.
Via de coach van het UWV kwam hij terecht bij het Tjaskerhiem en vond daar zijn draai weer. “Had ik meer eerder kennis gemaakt met de gehandicaptenzorg”, zijn z’n woorden, “Ik ben mijn carriere misgelopen”. Het straalt van zijn gezicht, de voldoening en dankbaarheid die je krijgt van de bewoners zijn niet uit te drukken.
Geboeid blijf je luisteren naar Rense, als hij vertelt over onder andere Natasja en Luutzen, met laatstgenoemde gaat hij af en toe eens dammen en fetsen en Natasja komt eens koffedrinken en een broodje kroket eten, maar ook de overige bewoners krijgen zijn aandacht. Elke vrijdag (en soms op een andere dag) is Rense in en om het gebouw te vinden als technische hulp, schilder, tuinman en chauffeur. Als de gezondheid het toelaat, zal hij dit vrijwilligerswerk tot in lengte van jaren blijven doen.
In
januari 2009 begon Marjo Oevering met vrijwilligerswerk in het
Tjaskerhiem, eerst 1 ochtend in de week, nu ben ik er 2 ochtenden
in de week van 9 uur tot half 1.
Marjo begon met dingen zoals het kopiëren van formulieren en dergelijke. Zij deed en doet klusjes waar het personeel niet zo snel aan toe komt of tussen de bedrijven door moet doen. Op dit moment doet Marjo samen met de begeleiding van de dagbesteding meer dingen met de cliënten. Dat is ook erg leuk.
"Ik ga met de cliënten boodschappen doen in het dorp of ga met iemand de stad in om te shoppen en genieten dan na op een terrasje met een heerlijk kopje koffe. In mei van dit jaar zijn we met alle mensen van dagbesteding, cliënten en begeleiding een dagje naar Aqua Zoo geweest, een erg leuke dag gehad met zijn allen. Het is erg fjn om op deze manier iets voor het Tjaskerhiem te kunnen doen”.
(Bibu-08-10)
copyright: PBB, 2015, all rights reserved